| |
DROGA
NEOKATECHUMENALNA
Może poprzez tę formę Bóg chce przyjść do Ciebie, chce trafić do Twojego życia. Widzi, że nie ze wszystkim sobie radzisz, że tak naprawdę cierpisz i pytasz: gdzie jest ten Bóg, dlaczego zapomina o mnie.
Droga neokatechumenalna powstała w 1964 roku w Hiszpanii. Był to czas obrad II Soboru Watykańskiego. Malarz Kiko Arguello trafił do madryckich slumsów Palomeras Altas. Tam szukał i głosił zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa. Żywe Słowo – Jezus – zmieniło życie ludzi, wydawało się, straconych dla Boga i społeczeństwa. Kiko nie pouczał co mają, a czego nie mają robić. Mówił: Bóg widzi twoją bezsilność i strach przed cierpieniem, twoje udręczenie. Wie, że w twoim sercu drzemie pragnienie otrzymywania i dawania dobra. Wydaje się ono nieosiągalne. Boisz się. Nie chcesz wyjść na frajera. Masz strach, że gdy okażesz się zanadto spolegliwy, to zniszczy to ciebie. Myślisz: dobro to piękna idea, ale życie jest brutalne. Muszę walczyć o przeżycie. Pieniądze dają prawdziwe szczęście. Kto ma pieniądze ten ma wszystko. Reszta to ułuda i księżowskie gadanie. Ale pieniądze tak szybko się rozchodzą. Mieszkańcy slumsów doskonale to wiedzą. Po pieniądzach zostają puste butelki, kac, porzucone kochanki i często kolejna odsiadka. Znowu pragnienie pieniędzy. Zawsze ich mało. Znowu balanga. Dzieci uczą się tego samego. O gdyby mieć dużo pieniędzy. Zamknięty, zaklęty krąg.
Ale jest wyjście z tej wegetacji. Jezus Chrystus, po to cierpiał, umarł i zmartwychwstał, abyś miał prawdziwe szczęście. Słuchaj Słowa Boga, nie usprawiedliwiaj się, Jezus nie przychodzi cię sądzić, On chce cię zbawić. Jeśli chcesz, jeśli pozwolisz na to Duchowi Świętemu. To On chce uzdrowić twoje życie. Jeśli zrobisz w swoim sercu szczelinę, w którą On będzie mógł wejść. To On wyciągnie cię z dna. Jezus Chrystus da ci mądrość, da ci siłę. Spróbuj. Teraz. W oparciu o Jezusa. Jemu zależy na Tobie. On oddał swoje życie za ciebie. Zaryzykuj. Warto.
I stał się cud. Iluś tych straceńców i wyrzutków zaczęło wychodzić na ludzi, na chrześcijan. Aż tu nagle katastrofa. Palomeras Altas będzie wyburzone. Bóg chyba nie ma litości. Znowu poniewierka. Bóg podsuwa Kiko Arguello myśl, aby interweniować u biskupa Madrytu. I znowu cud – biskup przyjeżdża osobiście. A teraz biskup widzi cud. Nie wierzy własnym uszom i oczom. Bóg stworzył z rzezimieszków, oberwańców, jednym słowem z marginesu – żywą wspólnotę chrześcijan. Ten kryzys z wyburzaniem okazał się pomocny. Dzięki niemu madrycki biskup Casimiro Morcillo zobaczył, że powstała pewna metoda budzenia żywej wiary, która zmienia życie. Prosił, aby zastosować ją do ożywienia parafii. Kiko i jego kompani zaczęli prowadzić katechezę dla dorosłych w kilku madryckich parafiach. Były trudności. Pan Bóg dawał rozwiązanie. Powstawał katechumenat pochrzcielny dla dorosłych. Nowy katechumenat, czyli neokatechumenat. Narodziły się wspólnoty drogi neokatechumenalnej w Hiszpanii, później we Włoszech. W latach 70 tych ks. Alfred Cholewiński przywiózł drogę neokatechumenalną do Polski.
Powstała metoda, jak skutecznie doświadczyć mocy działania Jezusa w swoim życiu, jak namacalnie w faktach przekonać się, że Jezus jest, kocha mnie i czyni cuda w moim życiu. Nie jest to coś nowego w Kościele. W pierwszych wiekach, aby zostać chrześcijaninem należało przejść kilkuletni katechumenat – doświadczyć, że Jezus jest, kocha mnie i czyni cuda w moim życiu. Wtedy na pytanie: „Skąd wiesz, że Bóg jest?”, odpowiedź jest prosta: „Z mojego życia”. Dopiero po tym kilkuletnim katechumenacie, można było otrzymać chrzest. W naszych czasach chrzest przyjmują małe dzieci. Poręką ich wiary są rodzice i rodzice chrzestni. To oni i wspólnota parafialna przyjmują odpowiedzialność za dorastanie w wierze nowych chrześcijan. Do tego celu potrzebne są narzędzia. II Sobór Watykański postulował, aby wprowadzić katechezę dla dorosłych czyli katechumenat pochrzcielny. Droga neokatechumenalna jest jedną z odpowiedzi Ducha Świętego na to wezwanie. „Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli ktoś posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną.” [Ap 3,20].
Benedykt XVI ( Jasna Góra 2006): ,, Wiara jest obecna nie tylko w nastrojach i przeżyciach religijnych, ale przede wszystkim w myśleniu i w działaniu, w codziennej pracy, w zmaganiu się ze sobą w życiu wspólnotowym i w apostolstwie. Wiara może zawsze doprowadzić nas na nowo do Boga, nawet gdy wyrządza nam krzywdę nasz własny grzech."
W dniu 11 maja 2008 roku, w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, Papieska Rada do Spraw Świeckich definitywnie zatwierdziła Statut Drogi Neokatechumenalnej. W pierwszym artykule statutu zawarte jest odwołanie do Papieża Jana Pawła II, który pisał: "Uznaję Drogę Neokatechumenalną jako itinerarium formacji katolickiej ważnej dla społeczeństwa i czasów dzisiejszych".
ZOBACZ WIĘCEJ
zakładki poniżej
|
|
