Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Białej Podlaskiej

DIECEZJA
SIEDLECKA

   
A A A
A A A A

19 marca 2024 r. Imieniny obchodzą: Jzef, Bogdan, Marek

  NAJŚWIĘTSZA MARYJO PANNO WNIEBOWZIĘTA - MÓDL SIĘ ZA NAMI ...    
LITURGIA SŁOWA



Czytania:
(2 Sm 7, 4-5a. 12-14a. 16); (Ps 89, 2-3. 4-5. 27 i 29); (Rz 4, 13. 16-18. 22)
Ewangelia:


Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl

PIELGRZYMKA PIESZA
Zaproszenie na Pielgrzymkę
ABC Pielgrzyma
 
GALERIA ZDJĘĆ
CECYLIA 2017
Radio Maryja
Rok 2013
Rok 2012
Rok 2011
Rok 2010
Rok 2009
 
FILMY VIDEO
2013 rok. Wyjście Pielgrzymów do Saktuarium w Leśnej Podlaskiej - 25 sierpień
2013 rok. Pierwsza rocznica sprowadzenia relikwii Bł. Ks. Jerzego Popiełuszki
2012 rok. Przyjęcie relikwi Bł. Ks. Jerzego Popiełuszki. Warszawa
2012 rok. Przedstawienie w dniu wprowadzenia relikwii Bł. Ks. Jerzego do naszej świątyni
 
Słuchaj na żywo KRP


        

 
MENU GŁÓWNE
STRONA GŁÓWNA
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
INTENCJE MSZALNE NA AKTUALNY TYDZIEŃ
Dane kontaktowe
Informacje o parafii
Krótka historia parafii
Porządek nabożeństw
Obecni Duszpasterze
Pracownicy kościelni
Siostry Niepokalanki
Kościół wewnątrz - Zdjęcia
Kaplica boczna - Zdjęcia
Relikwie Ks. Jerzego - Zdjęcia
 
I Komunia Św. 2023
Ważne i bieżące informacje
Materiały do nauki
 
KANCELARIA PARAFII
GODZINY OTWARCIA
Formalności związane z zawarciem sakramentalnego małżeństwa
 
PORADNIA RODZINNA
Katolicka Poradnia Rodzinna
Doradca życia rodzinnego
Terminy Kursów Przedmałżeńskich organizowanych w naszym mieście
 
WSPÓLNOTY PARAFIALNE
Akcja Katolicka
Koła Żywego Różańca
Ministranci
Lektorzy
Domowy Kościół
Duchowa Adopcja
Czciciele Bożego Miłosierdzia
Schola Dziecięca
Chór Parafialny
Zespół Charytatywny
 
SŁUŻBA LITURGICZNA
FILMY INSTRUKTAŻOWE DLA MINISTRANTÓW
Modlitwy Służby Liturgicznej
Wskazania dla LSO
Zasady Ministranta
Historia Ministrantów
 
SAKRAMENTY ŚWIĘTE
Ważne! Wskazania odnośnie udzielania sakramentów
Chrzest
terminy katechez
dla rodziców i chrzestnych
Eucharystia
Pokuta i pojednanie
Bierzmowanie
Namaszczenie chorych
Kapłaństwo
Małżeństwo
 
NOWENNA DO MBNP
Zaproszenie na Nowenny
do Matki Bożej Nieustającej Pomocy
Historia Ikony Matki Bożej Nieustającej Pomocy
Szczegółowy Opis Obrazu
Modlitwy do Matki Bożej Nieustającej Pomocy
 
SIOSTRY NIEPOKALANKI
Początki Domu Sióstr Niepokalanek w Białej Podlaskiej
 
CIEKAWE LINKI
ZAKŁAD POGRZEBOWY HADES w Białej Podlaskiej
PRZEDSIĘBIORSTWO WIELOBRANŻOWE KOMUNALNIK w Białej Podlaskiej
PARAFIA CHRYSTUSA MIŁOSIERNEGO
BIALSKA PARAFIA NARODZENIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
BIALSKA PARAFIA BŁOGOSŁAWIONEGO HONORATA
KOŚCIÓŁ ŚW. ANTONIEGO W BIAŁEJ PODLASKIEJ
PARAFIA W ORTELU KRÓLEWSKIM
PARAFIA W KODNIU - SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ
PARAFIA W LEŚNEJ PODLASKIEJ - SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ
PARAFIA W PRATULINIE - SANKTUARIUM MĘCZENNIKÓW PODLASKICH
Diecezja Siedlecka
Wyższe Seminarium Duchowne
Katolickie Radio Podlasie
Podlaskie Echo Katolickie
Duszpasterstwo Akademickie w Białej Podlaskiej
Caritas Diecezji Siedleckiej
Misericordia Caritas - Biała Podlaska
Piesza Pielgrzymka Podlaska
Droga Neokatechumenalna
Muzeum Diecezjalne w Siedlcach
Domowy Kościół - Biała Podlaska
Nasz Dziennik
Tygodnik Niedziela
Tygodnik Gość Niedzielny
Tygodnik Powszechny
Portal Wiara
Portal Kapłani
Episkopat
EKAI
Strona Radia Watykańskiego
Liturgia Godzin
Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Białej Podlaskiej
Miejska Biblioteka Publiczna w Białej Podlaskiej
Internetowa Księgarnia Religijna w Białej Podlaskiej
Dzieło Biblijne - Słowo Boże
PUBLICZNE GIMNAZJUM NR. 3 w Białej Podlaskiej
PUBLICZNE GIMNAZJUM NR. 4 w Białej Podlaskiej
SZKOŁA PODSTAWOWA NR. 3 w Białej Podlaskiej
SZKOŁA PODSTAWOWA NR. 5 w Białej Podlaskiej
MIEJSKI OŚRODEK KULTURY w Białej Podlaskiej
URZĄD MIASTA w Białej Podlaskiej
URZĄD PRACY w Białej Podlaskiej
 
 
 
Szczegółowy Opis Obrazu
 
 

 


Temat ikony koncentruje się na Męce krzyżowej, która czeka Jezusa. Obraz przedstawia cztery postaci: Dzieciątko Jezus, Dziewicę Maryję oraz archaniołów Michała i Gabriela. Niesione przez Archaniołów narzędzia przypominają, że Dzieciątko Jezus czeka kiedyś straszna śmierć krzyżowa.

 


Proces tworzenia ikony

 

Historia ikony sięga być może nawet XII wieku. Nic nie wiadomo o jej autorze, gdyż ikon zwykle nie oznacza się autografem czy adnotacją o miejscu czy dacie powstania. Wiadomo, że ikony typu Matki Bożej Bolesnej były popularne w okresie średniowiecza na obszarach między Rusią a Grecją. Nie jest wykluczone, że Autor obrazu był mnichem z świętej góry Athos.

 

Tradycja pisania ikony niewiele zmieniała się w ciągu wieków. Tworzenie nowego obrazu jest czynnością po trosze artystyczną, duchową i rzemieślniczą. Ikonografowie korzystają z podręczników o sposobie przedstawiania świętych postaci, zawierających rysunki, informacje historyczne o świętych czy opis gestów, które należy zastosować . Jednym z takich podręczników (gr. Hermeneia) jest siedemnastowieczne dzieło Dionizego z Atosu, spisane na prośbę mnichów ze Świętej Góry.

 

Autor ikony przygotowuje się do pracy duchowo, tak, aby malować ikonę przede wszystkim w sobie samym. Malowanie to nie tylko ruchy pędzla, ale także kontemplacja, asceza i milczenie. Ma to prowadzić do duchowego umocnienia, jest to także rodzaj misji  apostolskiej, mającej na celu zapisanie i zaprezentowanie rzeczywistości duchowej.

 

Jest to praca anonimowa, gdyż jest stymulowana tym, co nie jest własnością ikonografa: na tradycyjnych wzorach i natchnieniu Ducha Świętego. Autor powinien unikać umieszczania na obrazie osobistych akcentów czy autografu, mając na uwadze słowa Jana Chrzciciela: „Trzeba, aby On wzrastał, a ja się umniejszał” (J 3, 30).

 

 

Archaniołowie

 

Oryginalna Ikona namalowana jest na desce o wymiarach 41,5 x 54 cm. Temat ikony koncentruje się na czekającej Jezusa Męce krzyżowej. Obraz przedstawia cztery postaci: Dzieciątko Jezus, Dziewicę Maryję oraz archaniołów Michała i Gabriela. Niesione przez Archaniołów narzędzia przypominają, że Dzieciątko Jezus czeka kiedyś straszna śmierć krzyżowa.

 

 

Aniołowie to św. św. Michał (z lewej strony) i Gabriel (ze strony prawej). Nad tymi anielskimi postaciami widnieją podpisy OAM i OAΓ.  Archaniołowie są ubrani w zielony i czerwony płaszcz. Zielona barwa w sztuce ikonografii symbolizuje wegetację roślinną, żyzność, młodość; tym kolorem oznaczana są szaty męczenników, których krew żywi Kościół. Czerwień jest kolorem krwi, oznacza życie, siły witalne i piękno. Skrzydła aniołów symbolizują oderwanie od wszystkiego, co ziemskie. Są też nawiązaniem do roli aniołów jako posłańców Boga.


Archanioł Gabriel niesie krzyż i cztery gwoździe, narzędzia Męki Pańskiej:

A On sam dźwigając krzyż wyszedł na miejsce zwane Miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota. Tam Go ukrzyżowano, a z Nim dwóch innych, z jednej i drugiej strony, pośrodku zaś Jezusa. Wypisał też Piłat tytuł winy i kazał go umieścić na krzyżu. A było napisane: Jezus Nazarejczyk, Król Żydowski. Ten napis czytało wielu Żydów, ponieważ miejsce, gdzie ukrzyżowano Jezusa, było blisko miasta. A było napisane w języku hebrajskim, łacińskim i greckim. (J 19, 17-20)

 

Św. Michał trzyma naczynie napełnione żółcią, którą żołnierze napoją Jezusa przybitego do krzyża. Niesie także gąbkę z trzciną i włócznię, która przeszyje bok Jezusa po śmierci:

Potem Jezus świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: «Pragnę». Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę pełną octu i do ust Mu podano. A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: Wykonało się! I skłoniwszy głowę oddał ducha. Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat - ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem - Żydzi prosili Piłata, aby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyżowani. Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda. Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli. Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: Kość jego nie będzie złamana. I znowu na innym miejscu mówi Pismo: Będą patrzeć na Tego, którego przebili. (J 19, 28-37)

Około godziny dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eli, Eli, lema sabachthani?, to znaczy Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił? Słysząc to, niektórzy ze stojących tam mówili: «On Eliasza woła». Zaraz też jeden z nich pobiegł i wziąwszy gąbkę, napełnił ją octem, włożył na trzcinę i dawał Mu pić. (Mk 27, 46-48)

 

Maryja Dziewica

 

Postać Matki Bożej opisana jest znakami ΜΡΘΥ (mi, ro, theta, ypsilon) – Maria, Matka Boga. Głowę Bogurodzicy otacza nimb, zaś na huście widoczny jest ozdobny krzyż i ośmioramienna gwiazda. Prawdopodobnie elementy te zostały domalowane w późniejszym czasie. Gwiazda oznacza wieczne dziewictwo oraz akcentuje rolę Marii jako Gwiazdy, która prowadzi do Jezusa niczym gwiazda betlejemska Mędrców ze Wschodu:

Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać mu pokłon. (Mt 2, 1-2)

 

 

Maryja jest przedstawiona w czerwonej tunice okrytej granatowym płaszczem z zieloną podszewką. W okresie średniowiecza barwy te przysługiwały wyłącznie rodowi królewskiemu. Bogurodzica prawą dłonią przytrzymuje ręce Jezusa i jednocześnie wskazuje nam Zbawiciela. Jest to ikona typu „Hodigitria” czyli „wskazująca drogę”. Tą Drogą jest Jezus:


Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę. Odezwał się do Niego Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę? Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście. (J 14, 1-7)

 

Oblicze Bogurodzicy jest smutne, ale nie kryje rozpaczy. Wzrok Maryi nie jest skierowany na Jezusa, ale do patrzącego na obraz. Co chce nam powiedzieć? - Na jej twarzy wyrysowuje się wiedza o cierpieniu czekającym Jezusa, ale i wielka ufność oraz bojaźń, jakimi darzy Ona Najwyższego Boga. Czyż nie mamy iść tą drogą całkowitego zawierzenia Bogu? - Jak Maryja, o której mówił prorok Izajasz:

 

I wyrośnie różdżka z pnia Jessego,

 wypuści się odrośl z jego korzeni.

I spocznie na niej Duch Pański,

duch mądrości i rozumu, 

duch rady i męstwa,

duch wiedzy i bojaźni Pańskiej. (Iz 11, 1-2)

 

Cierpienie, które ma dotknąć Jezusa, przepowiedział Maryi Symeon w czasie ofiarowania w świątyni. I nas nie uniknie cierpienie fizyczne i duchowe. Ale te nigdy nie będą tak wielkie, jak Męka Odkupiciela i Ból Tej, którą nowenna nazywa Współodkupicielką.

A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów:światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela.

A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu. (Łk 2, 25-35)

 

Dzieciątko Jezus

 

W centrum ikony Matki Bożej Nieustającej Pomocy znajduje się Jezus. Wokół Niego koncentrują się wszystkie postaci obrazu: Aniołowie niosący narzędzia Męki i wskazująca na Niego Maryja.

Jezus – jak i Maryja – przedstawiony jest w stroju o królewskich barwach. Ubrany jest w zieloną tunikę, przepasaną ciemnopomarańczowym pasem i okrytą złotym płaszczem. Kolor zielony jest symbolem męczeństwa, którego krew żywi Kościół. Barwa pomarańczowo-czerwona oznacza żarliwość i oczyszczenie duchowe.  Zaś złoto to oznaka świętości i tego, co Boskie i niezniszczalne. Jest też symbolem Nieba oraz przebywania w Królestwie Bożym.

 

Głowa Jezusa otoczona jest złotym nimbem w który wpisany jest krzyż. Z prawej strony widoczne są monogramy ΙC – XC, skróty od imienia Isos Christos – Jezus Chrystus. Twarz Jezusa jest skierowana do Archanioła Gabriela niosącego Krzyż i gwoździe. To chyba zapowiedź przyszłej Męki spowodowała, że chwyta dłoń swojej Matki. W tej chwili garnie się do Niej jakby szukał duchowego wsparcia i pomocy. Choć na Jego twarzy nie ma przerażenia, gesty ułożenia rąk i spadający z nóżki sandał świadczą o jakiejś trwodze Boga, który stał się Człowiekiem. O trwodze przed Męką, którą ostatni raz będzie przeżywać w Ogrójcu:

 

A kiedy przyszli do ogrodu zwanego Getsemani, rzekł Jezus do swoich uczniów: Usiądźcie tutaj, Ja tymczasem będę się modlił. Wziął ze sobą Piotra, Jakuba i Jana i począł drżeć, i odczuwać trwogę. I rzekł do nich: Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie! I odszedłszy nieco dalej, upadł na ziemię i modlił się, żeby - jeśli to możliwe - ominęła Go ta godzina. I mówił:Abba, Ojcze, dla Ciebie wszystko jest możliwe, zabierz ten kielich ode Mnie! Lecz nie to, co Ja chcę, ale to, co Ty niech się stanie!


Potem wrócił i zastał ich śpiących. Rzekł do Piotra: Szymonie, śpisz? Jednej godziny nie mogłeś czuwać? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe. Odszedł znowu i modlił się, powtarzając te same słowa. Gdy wrócił, zastał ich śpiących, gdyż oczy ich były snem zmorzone, i nie wiedzieli, co Mu odpowiedzieć.

Gdy przyszedł po raz trzeci, rzekł do nich: Śpicie dalej i odpoczywacie? Dosyć! Przyszła godzina, oto Syn Człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników. Wstańcie, chodźmy, oto zbliża się mój zdrajca. (Mk 14, 32-42)

 

Czy Jezus patrzy na krzyż niesiony przez Archanioła Gabriela? Z pozoru – tak. Ale jeśli dobrze się przyjrzeć, widać, że Jego wzrok skierowany jest w inny punkt. Gdzieś poza obszar ikony, która wyznacza ramy świętości. Czy na zdrajcę Judasza? Czy na ducha nieczystego? Tego możemy się tylko domyślać.

 

 

 
     

Proboszcz: Ks. Kanonik Andrzej Biernat; Admin - Webmaster: Ks. Grzegorz Kozłowicz

Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR